Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Δημόσιο χρέος: Πώς δαμάζεται το τέρας;

γράφει ο Δημ. Αντωνίου

Ιατρός, Πρόεδρος του κόμματος "ΕΛΠΙΔΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ"

(συντμήσεις: ECB: European Central Bank, TτΕ: Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδος).

I) ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΕΓΩ

1) Κούρεμα του Δημόσιου χρέους με πραγματική ζημία των δανειστών, ήτοι:

i) Με εφάπαξ κούρεμα της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους της Ελλάδος. Το κούρεμα αυτό του δημόσιου χρέους μπορεί να γίνει είτε συναινετικά με τους δανειστές, είτε κυριαρχικά και μονομερώς με νόμο από την Ελλάδα και με απόφαση τους «Ευρωπαικού Δικαστηρίου (βλ. «Δόγμα Calvo»).

ii) Την διατήρηση της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους, την προεξόφλησή του (εξαγορά του) από τα  κράτη της Ευρωζώνης και ΔΝΤ (τα οποία παίρνουν την θέση των νέων δανειστών μας) και προς τα οποία εξοφλούμε πλέον το χρέος μας με μηδενικό επιτόκιο, ή τουλάχιστον με επιτόκιο μικρότερο απ` αυτό που αυτές (οι δανείστριες χώρες της Ευρωζώνης) δανείστηκαν για να προεξοφλήσουν (εξαγοράσουν) το δικό μας χρέος (διαφορικό επιτόκιο) (ο δεύτερος τρόπος είναι προτιμότερος επικοινωνιακά προς τους λαούς των δανειστών!).

2) Ρήτρα ανάπτυξης στην αποπληρωμή του «κουρεμένου» χρέους (indexed public debt to GPD), δηλ. το κεφάλαιο του χρέους θα αυξάνεται σε περιόδους ανάπτυξης (αύξησης του AΕΠ) και το αντίθετο σε περιόδους ύφεσης (μείωσης του ΑΕΠ) (με σταθερό επιτόκιο). Ή το χρέος θα αποπληρώνεται σε περιόδους ανάπτυξης κι όχι σε περιόδους ύφεσης. Επίσης, μπορεί να συνδεθεί και το ύψος των επιτοκίων εξόφλησης με το ύψος της ανάπτυξης, ή ύφεσης, έτσι ώστε το εκάστοτε κυμαινόμενο επιτόκιο να είναι χαμηλότερο του εκάστοτε επιπέδου ανάπτυξης της χώρας.

3) Επαναγορά του χρέους μας (των κρατικών ομολόγων) με τα «αποθεματικά» των ECB ή της ΤτΕ (κι ανεξάρτητα αλλήλων) και με έκπτωση στην 2γενή αγορά (περίπου 60 δις.) και την εξόφλησή των στην λήξη των στην τιμή της αγοράς των (ήτοι υπό το άρτιο, στο 35% της εις ολόκληρο τιμής των) (κάλυψη του δημόσιου χρέους με νομισματικά μέτρα). Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε νέο δάνειο από τον EFSF και φυσικά απόφαση της ECB τα μεταβιβάσει το προσδοκώμενο κέρδος της στην Ελλάδα. Τα απαιτούμενα κεφάλαια του ΕFSF για την παραπάνω διαδικασία, θα προέλθουν από τον δανεισμό της από την ΕΚΤ με 1% (αυτό είναι μια μορφή «εκδόσεως νέου χρήματος» από την ΕΚΤ) (αρ.14.4 , 21.2 του Καταστατικού της ECB).

4) α) Καταλυτική τεκμηρίωση της μη-ανεξαρτησίας των Κεντρικών Τραπεζών από τις κυβερνήσεις και την συναφή υποχρεωτική κάλυψη του δημοσίου χρέους από τις πρώτες, με την νόμιμη επιβολή της κυβέρνησης, είναι και τα αναφερόμενα παραπάνω στην παρ.1.vii), ήτοι: «Κατ` αντιστροφή εφαρμογής της προηγούμενης παρ. Α.i.γ, η  κυβέρνηση μπορεί να ασκήσει την δημοσιονομική της πολιτική δια της νομισματικής πολιτικής. Ήτοι, η κυβέρνηση αναβάλει με νόμο  επ` αόριστον την επαναγορά από την Εθνική Κεντρική Τράπεζα (ή την ECB)  των κρατικών ομολόγων της Lombard (τα οποία η Εθνική Κεντρική Τράπεζα είχε αγοράσει από την 1γενή αγορά), έτσι ώστε με τα εξοικονομηθέντα κεφάλαια να ασκήσει της αναπτυξιακή της πολιτική. Η μέθοδος αυτή, συνιστά, ουσιαστικά, μια επιβαλλομένη από την κυβέρνηση επί της ECB, απομείωση του δημόσιου χρέους με νομισματικά μέσα. Συνιστά μια πλήρη και νόμιμη επιβολή της νομοθετικής εξουσίας (το θεμέλειο της δημοκρατίας) επί των Κεντρικών Τραπεζών, για την ευτυχία των ανθρώπων… αλλοίμονο εάν ίσχυε το αντίθετο. Αυτό επίσης καταδεικνύει ότι οι Κεντρικές Τράπεζες, όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητες των κυβερνήσεων, αλλά η οποιαδήποτε ανεξαρτησία αυτών, είναι κατά «δοτή παραχώρηση» από τις κυβερνήσεις (δηλ. τις ανακαλούν όποτε θέλουν)» β) Η εφαρμογή του Μηχανισμού ELA (σελ.83) (νομισματική κάλυψη του δημόσιου χρέους) (αρ.14.4 του Καταστατικού της ECB).

5) Έκδοση Ελληνικών Ομολόγων με χαμηλό επιτόκιο και με την υποχρέωση παρακράτησής των μέχρι την λήξη των,  με εγγύηση ελληνική γή ή ελληνικό χρυσό και την προ-εξόφληση δι` αυτών του ελληνικού δημοσίου χρέους.

6) Αποπληρωμή μέρους του δημόσιου χρέους με φόρο Tompin.

7) Απαίτηση τα προυπολογισμένα ποσά του ΕΣΠΑ για την Ελλάδα (ύψους 17 δις.) να μεταφερθούν στην Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων και να αρχίσει η υλοποίηση των δημόσιων επενδύσεων με μηδενική κρατική συμμετοχή από μέρος της Ελλάδος.

8) Εγγραφή στον κρατικό μας προυπολογισμό των Γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα, ύψους 160 δις., έτσι ώστε το δημόσιο χρέος να μειωθεί ως ποσοστό του ελληνικού ΑΕΠ !

9) Redemption Fund: Ο ESM, με την μεγάλη του πιστοληπτική εγγύηση (των κρατών μελών τα ΕΕ και της ών τα ΕΕ και της ECB), δανείζεται από τις διεθνείς αγορές δάνειο με πολύ μικρό (και πάντως πολύ μικρότερο επιτόκιο απ` αυτό του ελληνικού χρέους), ποσό ίσο με το πλέον του 60% του ελληνικού ΑΕΠ ελληνικό δημόσιο χρέος (π.χ. 200 δις. Ευρώ). Ο ESM εξοφλά το δάνειο αυτό με επιτόκιο πολύ χαμηλότερο αυτού του ελληνικού επιτοκίου. Στην συνέχεια ο ΕSM αγοράζει από τους δανειστές του ελληνικού δημόσιου, το αντίστοιχο ποσόν του ελληνικού δημόσιου χρέους  (του πλέον του 60% του ελληνικού ΑΕΠ), καθισταμένου έτσι του ESM ως του «τελευταίου δανειστή» μας. Στην συνέχεια, το ελληνικό κράτος εξοφλά στον ESM το δάνειο αυτό, χωρίς κέρδος του τελευταίου (ή με πολύ μικρό κέρδος). Λόγω του πολύ μικροτέρου επιτοκίου εξόφλησης τους ελληνικού χρέους στον ESM, εξοικονομούνται μεγάλα ποσά από το αρχικό δημόσιο χρέος. Αυτό ισοδυναμεί με «ομοσπονδοποίηση» των δημόσιων χρεών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και με την κατάργηση της Αρχής των Απολύτως Διαχωρισμένων Κρατικών Χρεών των κρατών της Ευρωζώνης και γι αυτό κι απαιτεί πρώτα την πλήρη δημοσιονομική-οικονομική ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Γι αυτό είμαστε ακόμα μακριά από την λύση αυτή, εκτός κι αν γίνει εφάπαξ.

10) Στα πλαίσια εφαρμογής του Redemption Fund, το ελληνικό κράτος αποπληρώνει το δάνειο στο Fund (ESM) με επιτόκιο μικρότερο απ`το επιτόκιο με το οποία το Fund (ESM) δανείστηκε τα κεφάλαια αυτά (για να μας τα δανείσει). Αυτός είναι ένας έμμεσος τρόπος κουρέματος των χρεών της Ελλάδος και η μερική των «ευρωπαική ομοσπονδοποίηση» (βλ. και την παρ.1ii).

11) Έκδοση Ευρωομολόγου με την αμοιβαιοποίηση του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους με τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Αυτό ισοδυναμεί με   έκδοση νέου χρήματος από την ECB, με «ομοσπονδοποίηση» των δημόσιων χρεών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και  με την κατάργηση της Αρχής των Απολύτως Διαχωρισμένων Κρατικών Χρεών των κρατών της Ευρωζώνης και γι αυτό κι απαιτεί την πλήρη δημοσιονομική-οικονομική ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Γι αυτό είμαστε ακόμα μακριά από την λύση αυτή, εκτός κι αν γίνει εφάπαξ.

12) Το μέρος των δανείων που παίρνει η Ελλάδα από την Τρόικα (EFSF) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, να μην επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος, ούτε το δημόσιο να εγγυάται γι αυτά, αλλά να χρεώνονται στον EFSF. Αυτό ισοδυναμεί με   έκδοση νέου χρήματος από την ECB, με «ομοσπονδοποίηση» των δημόσιων χρεών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και  με την κατάργηση της Αρχής των Απολύτως Διαχωρισμένων Κρατικών Χρεών των κρατών της Ευρωζώνης και γι αυτό κι απαιτεί την πλήρη δημοσιονομική-οικονομική ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Γι αυτό είμαστε ακόμα μακριά από την λύση αυτή, εκτός κι αν γίνει εφάπαξ.

13) Και τι θα γίνει αν δεν δεχτούν τις προτάσεις μας?...ότι θα γίνει κι εάν εμείς δεν δεχτούμε τις δικές τους…η δική μας ύφεση θα παρασύρει κι αυτούς, όπως οι ίδιοι λένε και γι αυτό μας δίνουν δανεικά κι αγύριστα !!! Επίσης γνωρίζουν ότι μια τέτοια εξέλιξη Ευρωπαικής Ύφεσης θα παρασύρει και τις ΗΠΑ. Ποιό είναι το όπλα των ΗΠΑ για την περίπτωση αυτή? Μα η πρόκληση Ευρωπαικού πληθωρισμού με την διοχέτευση στην παγκόσμια αγορά πληθώρα δολαρίων (για να αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι της Ευρώπης). Αυτό θάχει ως αποτέλεσμα την δραματική πραγματική μείωση των δανείων που έχουν δώσει οι Ευρωπαικές χώρες (και στην Ελλάδα). Π.χ. ένας Ευρωπαικός πληθωρισμός στο 6% ετησίως, προκαλεί σε 5 χρόνια την πραγματική μείωση των χορηγηθέντων δανείων των Ευρωπαικών χωρών στο μισό!

Σύνοψη διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους: Το Δημόσιο χρέος καλύπτεται: α) με κανονική αποπληρωμή του από τα γενικά πλεονάσματα σε συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης, β) με  κανονική αποπληρωμή του σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης (όπως γίνεται στην Ελλάδα την περίοδο της Τρόικας), γ) με νομισματικά μέσα, ήτοι με (κίνδυνο, ή τάση) πληθωρισμό (-ού). Στην τελευταία περίπτωση υπάγεται: i) η συναινετική ή μονομερής διαγραφή του χρέους (άμεσο «κούρεμα») και ii) με τις παραπάνω μεθόδους της άσκησης νομισματικής πολιτικής δια της δημοσιονομικής πολιτικής και το αντίστροφο.

Διαβάστε το α' μέρος: Περί ανάπτυξης χωρίς ξένα κεφάλαια
Διαβάστε το β' μέρος: Αναπτυξιακή Χρηματοδότηση Ιδιωτικού Τομέα με Εξωτραπεζικό Δανεισμό
Στο γ' μέρος: Αναπτυξιακή Χρηματοδότηση Ιδιωτικού Τομέα με Τραπεζικό Δανεισμό